حریم امن ما

یه چیزی بگم بد حیرون شدم.

یه وقتا یه کاریی میکنی که به خدا من و بابا میمونیم باید چی کار کنیم. ولی این کار عجیب غریب برای من و بابا خیلی قابل تامل بود.

هر چند قبلا هم نمونه هایی دیده بودیم ولی این یکی دیگه آخرش بود.

دیشب سر بازیه پرسپولیس بامن وارد چالش شدی.

گفتی پرسپولس برده گفتم نه پسرم با یک گل باخت گفتی نخیر برده گفتم نه نگاه کن باخته اما اشکال نداره همیشه که نمیشه ببره دیگه نذاشتی ادامه بدم و شروع کردی داد زدن و چند باری هم دستت اومد توی صورتم و حسابی عصبانیم کردی. دیگه صدای منم بلند شد و گفتم بر تو اتاقت .

که شروع کردی گریه کردنو بعدم هرچند دقیقه یکبار با داد به من میگفتی پرسپولیس برده و باز دستت میومد سمتم . چند بارشو تحمل کردم آخر با صدای بلند گفتم مسعود من دیگه خیلی عصبانی شدما و خلاصه تو همین چالشا عزیز که دیده بود گریه ات قطع نمیشه اومد بود پایین و در رو زد تا فهمیدی عزیزه سریع اشکاتو پاک کردی و گفتی سلام عزیز ، عزیز گفت صدای داد و گریه شنیدم گفتم شاید تو بودی اومدم ببینم چی شده گفتی نه ما نبودیم!!!!!!

من و بابا مسعود خشکمون زده بود از حرفت. عزیز گفت خوب خداروشکر و نشست. از اونجایی که هنوز دلت پر بود و دوست داشتی با من ادامه چالش رو بری برخلاف همیشه که عزیزو تا اونجا که میتونستی نگه میداشتی گفتی عزیز نمیری خونتون من به عزیز اشاره کردم که بگه نه. عزیزم گفت نه اومدم پیشتون چایی بخورم و خلاصه دیگه شما هم یادت رفت و ختم به خیر شد.

حالا عجیبش برای ما این مدل به اصطلاح آبروداریت بود یعنی قشنگ متوجه ایی که  یه چیزایی بین ماست مال خود خود خانواده سه نفرمون. مثل شبی که از تولد امیرعلی می اومدیمو تو ماشین از ناراحتیت بهم گفتی، مثل تبریک روز کودک و این برای من و بابا خیلی ارزشمنده که انقدر حواست به این موضوعات هست.

چند وقت پیش هم میخواستم کاری انجام بدم که بابایی و مامانی حسابی مخالف بودن و یک شب که با بابا راجع به اش حرف میزدیم گفتی مامان ما کمکت میکنیم بهشون بگو نمیرم و بعد یه روز دیگه برو که نفهمن. من و بابا هم رازتو نمیگیم تا همه چی درست بشه. 

دوست دارم پسر مهربون و باهوش من.

تنت سلامت و دلت شاد و نگاه مهربون خدا مهمان تک تک لحظه هات.