فرشته عاشقی، پسرم سورنا

این هفته سه روز تعطیلی داشتیم، بابا مسعود دوشنبه گفت برای تعطیلات یه جایی رو اطراف تهران که مشکل تردد نداشته باشه بگیریم و بریم، همکارمم که هفته پیش برای تفریح چند روزی در یکی از شهرستانهای تهران اقامت گرفته بود اطلاعات کامل هتل و گردشگری رو بهم داد ولی هرچی حساب کردم دیدیم نخیر نمیشه با این اوضاع جایی رفت. آخه با حلوا حلوا کردن که دهان شیرین نمیشه، نمیشه هم از کرونا ترسید هم رفت مسافرت هم از کرونا ترسید هم رفت رستوران هم از کرونا ترسید هم ماسک نزد هم از کرونا ترسید هم رفت مهمونی، هرچند که میشه از کرونا ترسید و کلی هم رعایت کرد و اما بازم دچار شد، مثل ما... خلاصه که این تعطیلات سه روزه رو هم پیوند زدیم به روزهای گذشته از اسفند سال 98 ت...

بعد از دوهفته تعطیلی کلاس موسیقی این هفته قرار بود کلاس موسیقیتون حضوری تشکیل بشه اما شنبه مدیر مجموعه تو گروه اعلام کرد که با توجه به اینکه اکثر بیمارستانهای کودکان پرشده برای سلامت بچه ها کل کلاسهای مجموعه تعطیل شده و این هفته هم کلاس برقرار نمیشه. ارغوان جون هم گفت چون دلش خیلی براتون تنگ شده میخواد یک جلسه آنلاین بذاره تا با هم بازی کنید. یکشنبه لینک کلاس رو فرستاد و منم برای غزل فرستادم، صبح به خاله گفتی وای خیلی استرس دارم برای کلاسم! هر بارم من زنگ میزدم خونه خاله میگفتی غزل کلاسم شروع نشد؟ خلاصه سر ساعت آنلاین شدید منم که تو مسیر بودم آنلاین شدم تا ببینمت، خاله هم از کل تایم کلاست و ذوق کردنات فیلم گرفته بود. نیم س...

امروز دومین جلسه کلاس موسیقی بود. بابایی و مامانی سر ساعت آماده کرده بودنت و بابا مسعود هم اومده بود دنبالت و با هم رفته بودید کلاس. به بابا سپرده بودم تمام تایم کلاسو فیلم بگیره تا بدونم باید چی کار کنیم. بابا مسعود هم این کارو کرده بود. امروز قرار بود گیتار جعبه ای ببرید که طرز درست کردنشو ارغوان جون تو گروه بهمون آموزش بده اما هر چی ما منتظر موندیم عضو گروهی نشدیم. بابا گفت امروز همه گیتاراشون آورده بودن و شما هم با ساز ارغوان جون کارتو انجام دادی. دیگه کلی عصبانی شدم، از اینکه با اینهمه تاکید و شماره گذاشتن یادشون رفته من تو گروه اد کنن. امروز بهتون رمز هواپیمارو آموزش داده بودن و قرار شده برای جلسه بعد تمرین کنیم که...

امروز مامانی وقت دکتر قلب داشت، منم مرخصی گرفتم تا خونه باشم و بابایی و مامانی سر ساعت برن و به کارشون برسن. مامانی چند وقتی بود که وقتی راه میرفت تنگی نفس داشت اما این اواخر دیگه خیلی حاد شده بود اول قرار بود 12 اردیبهشت بره دکتر اما چون ما کرونا گرفتیم گفت اصلا حال و حوصله اشو ندارم که برم. دیگه چند هفته پیش زنگ زدم کلینیک بیمارستان پارس و دوباره براش وقت گرفتم. امروز از مامانی نوار قلب و اکو و تست ورزش گرفته بودن و در نهایت دکتر براش وقت آنژیوگرافی گذاشته بود و گفته بود دوهفته دیگه مراجعه کنه. برای 16 تیر برای مامانی وقت آنژیو گرافی گذاشتن. هرچند که من خودم یه پا دکتر شدم و جدیدا تشخیصام کاملا درسته و قبل از رفتن به مامانی ...

داستان این روزای ما انطباقه. یعنی دورت بگردم وقتی مامان و بابای آدم سیستمی باشن و کار و حرفه اشون سیستم باشه و انطباق و عدم انطباق، بچه هم باید به جای انتخاب دنبال انطباق باشه. این روزا میخوای همه چی رو انطباق کنی، امروز با هم رفته بودیم برات دمپایی بخریم، سایز پات هیچی موجود نبود و برای همین یه صندل راحتی برات برداشتم مفازه رو گذاشته بودی رو سرت. گفتی مامان چرا اینکارو میکنی مگه من نمیخوام بپوشم باید خودم انطباق کنم چرا تو انطباق میکنی. دیدم نخیر بی خیال نمیشی گفتم باشه برو هر چی دوست داری بردار بپوش، از هر مدلی خوشت میومد یا بهت کوچیک بود یا خیلی بزرگ سوال هم که میکردیم میگفت سایز شمارو نداره. حسابی ناراحت شده بودی، با تاکید...

واقعا دلم میخواد برم یه جایی که دیگه هیچ خبر و اثری از کرونا نباشه. چرا این لعنتی تموم نمیشه و دست از سرمون برنمیداره، جالبم اینه که همه، همه کاری میکنن و همه جایی میرن بعد فقط دیگرانو منع میکنن و کارای بقیه با خطر بوده و خودشون کلی ایمن کار کردن، یعنی بعضی وقتا که از جلوی این رستوران های سرکوچه رد میشیم دلم میخواد از ماشین پیاده بشم و تک تکشونو بزنم تا بلکه اون مغز تو کله هاشون از حالت آکبندی در بیاد، دیگه داستان رستوران رفتن و مسافرت رفتن تواین اوضاع چیه نمیدونم، 12 خرداد بود که نتیجه تست کرونای عزیز مثبت شد و حسابی نگرانمون کرد و در عرض چند روز ریه درگیر شد و عزیز از 14 خرداد بستری شد بیمارستان و بیست و یکم بود که خداروشکر مرخص شد...

الهی شکر که فکرم از یک دغدغه آزاد شد. یعنی اگر بخوام برات بگم که این کلاس و چه جوری پیدا کردم شبیه داستانای پلیسی خوب بد جلفه، اما واقعیت اینه که این روزا هرچی بخوایم از تو همین اینستاگرام و پیج آدمها میشه پیدا کنیم. از تو صفحه آموزشگاه های کرج که در موردشون مطمئن بودم لیست مربیهای کودکو درآوردم و یکی یکی صفحه هاشونو گشتم و از بین اونهایی که تهران بودن از تو پستاشون آموزشگاه هایی رو که تدریس داشتن پیداکردم و بعد هم پیج آموزشگاه ها رو پیدا کردم و دونه دونه دیدم تا رسیدم به چیزی که دلم میخواست. بعدم با آموزشگاه که تماس گرفت و اسم مربی رو پرسیدم و رفتم برای پیدا کردن رزومه مربی. ته همه این داستانها شد ثبت نام شما در یک باغ...

چند وقتیه که خیلی جدی دنبال کلاس موسیقی هستم، تمام تلاشم این بود که بتونم کرج ثبت نامت کنم چون اینجا دوتا آموزشگاه داشت که خیلی خوب تو زمینه ارف کودک کار میکردن و اساتیدشون هم یکی بود و من واقعا نتایج عملی کارشون رو دیده بودم، اما هرچی با بابا صحبت کردم و از همکارام مشورت گرفتم، بیشتر و بیشتر به این نتیجه رسیدم که امکان ثبت نام کلاس موسیقی تو کرج نیست. چون رفت و آمد ما به ساعت حرکت سرویس من نمیخورد و پذیرفت ریسک جابه جایی شما در جاده برام قابل قبول نبود تازه من و بابا هم که قبول میکردیم داستانی داشتیم به نام بابایی که خودش یه هفت خان رستم تو هرچیز که به شما مربوط میشه، یعنی یه جوری برای خروج شما از خونه موضع میگیره که فک کنم مدرسه هم نذار...

از اونجایی که هم 4 سالت داره به پایان میرسه و ان شالله به سلامتی وارد 5 سالگی میشی و هم فصل بهار داره تموم میشه باید هم کتاب کارای 3-4 سالگی و هم فصل بهارتو تمام کنی که این مدت به خاطر تعطیلات عید و مریضی و مشغله هامون خیلی روشون متمرکز نبودیم. دیشب بهت گفتم کتابای کارتو بیار تا با هم انجامشون بدیم. داشتیم راجع به حیوانات وحشی باهم حرف می زدیم و بهت گفتم اینا همه تو جنگل زندگی میکنن و بعد که دوباره اسماشونو گفتی و ازت پرسیدم کجا زندگی میکنن گفتی بابِ بخش(باغ وحش). من و بابایی کلی خندیدم از این تلفظ قشنگتو هوشیاریت. موضوع بعدی حیوانات دریایی بود که یکی یکی اسماشونو بهت گفتم و بعد که دوباره ازت پرسیدم انتظار داشتم همون 8 پا رو تک...